Πιτυούς

Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 450 μ.), στην πρώην επαρχία Χίου, του ομώνυμου νομού.

* * *

-οῡντος, ὁ, Α

(ως ονομασία πόλεως στην νοτιοανατολική ακτή τού Εύξεινου Πόντου) αυτός που έχει αφθονία πεύκων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πίτυς + κατάλ. -οῦς, -οῦντος (< -όεις*), πρβλ. Οιν-ούς].